Η αρχαία «Ποτιδανία»

Οι περισσότερες μαρτυρίες δείχνουν πώς ήταν πόλη, στην περίοπτη θέση του «Αι-Νικόλα» του χωριού Κάμπος κι έβλεπε προς τον Κορινθιακό κόλπο.

Το όνομα της, «Π ο τ ι δ α ν ί α», είναι αττικός Τύπος του ονόματος Π ο σ ε ι δ ω ν ί α από το Π ο τ ι δ ά ν (Π ο σ ε ι δ ώ ν) και οι κάτοικοί της λέγονταν «Ποτιδανιάτες».

Ήταν αιτωλική πόλη της Αποδοτίας, όπως λεγόταν τότε η περιοχή πού εκτείνεται απ' το φράγμα του Μόρνου ως το χωριό Φιλοθέη περίπου.

Ο έπαρχος της Δωρίδας περιγράφοντας στα 1849 σε εκθεσή του τις αρχαιότητες της επαρχίας έγραφε: «... Εις την θέσιν Άγιος Νικόλαος υπάρχουν ερείπια κυκλωπικού τείχους τεκταινομένου σχεδόν μέχρι τις θαλάσσης... Το κατά την θέσιν Άγιος Νικόλαος φρούριον, παριστά άκρόπολιν πόλεως περιφανούς...».

Το έτος  426 π.χ. (πελοποννησιακός πόλεμος) κυρίεψε την Ποτιδανία ό στρατηγός των Αθηναίων Δημοσθένης Θουκ. Γ. 96: «...έπορεύετο πρός Αίτωλίαν. και αίρει τη πρώτη ήμέρα Ποτιδανίαν καί τη δευτέρα Κροκύλιον και τη τρίτη Τείχιον, έμεινε τε αυτού και την λείαν ές Εύπάλιον άπέπεμψεν...».